Het ontwerp, tot stand gekomen vanuit de principe-benadering van de grondlegger van het voedselbos Robert Hart, laat deze tuin méér zijn dan “de som der delen”. Vruchtbomen, eetbare planten, kruiden, stikstofbinders en insectenlokkers, alles bij elkaar vormen ze, samen met een moestuin, een begin aan zelfvoorzienend leven. Maar dit alles ten spijt gaat het hier in wezen om de sfeer die de tuin heeft. Een sfeer die niet te duiden is, maar direct bij binnenkomst een goed gevoel geeft. En even alles doet vergeten.

Vorige
Vorige

Bartiméus

Volgende
Volgende

Onze Monza